Filtry
  • Kolekcje
  • Publikacje grupowe
  • Typ pliku
  • Format treści
  • Twórca
  • Współtwórca
  • Temat i słowa kluczowe
  • Wydawca
  • Typ obiektu
  • Język
  • Udostępniane przez
  • Data wydania
  • Data utworzenia
  • Prawa
  • Prawa dostępu
  • Digitalizacja
Zmień kryteria wyszukiwania ?

Szukana fraza: [Sygnatura = 3]

Wyników: 1 242

Obiektów na stronie:
Dodaj wszystkie do bibliografii

Or. - Władysław II Jagiełło, król polski, na prośbę Andrzeja, Wincentego i Mikołaja, dziedziców Kobylina, które to miasto wskutek pożaru straciło swoje dokumenty i prawa, nadaje tutejszej gminie miejskiej odnowione prawo magdeburskie, znosząc jednocześnie ciężary i zwyczaje prawa polskiego oraz uwalniając wójta i mieszczan kobylińskich od jurysdykcji urzędników królewskich. Jednocześnie ustanawia nad mieszczanami sądy wójta dziedzicznego, oparte na prawie magdeburskim, w sprawach o kradzież, podpalenie, zabójstwo, przelanie krwi, okaleczenie (pozbawienie członków ciała) i o inne poważne przestępstwa; nad wójtem natomiast ustanawia sąd każdorazowego dziedzica lub sąd króla albo starosty królewskiego, poprzedzony królewskim pozwem. Wójtowi daje także uprawnienie do sądzenia zgodnie z prawem magdeburskim wszystkich przestępstw zagrożonych karą śmierci, popełnionych na terenie miasta. Dla ułatwienia odbudowy miasta Kobylina, nadaje mieszczanom prawo organizowania targów w czwartek każdego tygodnia oraz dwóch trzydniowych jarmarków w roku: pierwszego rozpoczynającego się dnia 24 lutego (in festo sancti Mathie) i drugiego, rozpoczynającego się w czwartek przed szóstą niedzielą po Wielkanocy, tj. w święto Wniebowstąpienia Pańskiego (in festo Ascensionis Domini). Gwarantuje bezpieczeństwo wszystkim osobom przybywającym w celach handlowych i zwalnia te targi od opłaty targowego.

1430 VIII 5 Łęczyca (Actum Lancicie sabbatho in die sancti Dominici Confessoris)
akta archiwalia

Or. - Aleksander Józef Sułkowski, hrabia na Sułkowie i Lesznie, łowczy litewski, minister saski i generał piechoty, starosta nowodworski, odolanowski i in., dziedzic w Kobylinie, Rydzynie i in., na prośbę starszych cechu rzeźników w Kobylinie, powtarza i potwierdza dokument wystawiony w 1560 VIII 21 w Kobylinie przez Jerzego Konarskiego, kasztelana kaliskiego, dziedzica w Kobylinie, który dał rzeźnikom kobylińskim na ręce starszych cechowych, Wojciecha Janaska (Janasika) i Jana Mikoscha, oraz stołowych: Stanisława Mazura, Błażeja Nadstawka, Feliksa Szypnika i Hipolita, swoją dziedziczną jatkę rzeźniczą w Kobylinie, z wszystkimi prawami własności, za cztery kamienie łoju (wosku) rocznie do dworu; a oprócz tego powtórzył i zatwierdził przywilej statutowy, udostępniony rzeźnikom kobylińskim na prośbę Andrzeja Janasika i Jana Mikoscha rzeźników oraz księdza Szymona Jaskiera, proboszcza w Kobylinie, przez mistrzów cechu rzeźników kaliskich: Pawła Kabata, Stefana Niczka, Macieja Wąchałę, Jana Kambałę, Stanisława Trzeciaka i Pawła Czachora, w Kaliszu w 1559 VI 1 – razem z zatwierdzeniem tych przywilejów przez kolejnych dziedziców: Piotra Sieniutę z Lachowic b.d., Stanisława Leszczyńskiego b.d., oraz wcześniej przez Rafała Leszczyńskiego w Rydzynie w 1693 V 17, razem z jego dodatkową dyspozycją, nakładającą na cech rzeźniczy oraz na rzeźników żydowskich w Kobylinie powinność odbierania do przerobu określonych ilości bydła pańskiego.

1743 X 6 Rydzyna (w zamku moim rydzyńskim)
archiwalia akta

Liber actionum inscriptionum [...]uum oppidi Pl[essow]; księga radziecka

1564-1640
archiwalia akta

Or. – Zygmunt III, król polski, zabrania obywatelom miasta Gniezna powoływać się przed sąd starosty lub wicestarosty, chyba tylko w drodze apelacji, gdyż właściwe są dla nich tylko sądy burmistrzowski i wójtowski.

1615.03.16
archiwalia akta

[Księga radziecka]

1631-1632
akta archiwalia

Per me emptum Matthaeum Joannem [Leuhalth], protunc organarium, [procancellarium] Bninensem [Księga kupiona dnia 21 III 1678 r. przez Mateusza Jana „Leuhaltha”, organistę i pisarza miejskiego, zawiera wpisy wyroków sądu burmistrza i rady, a także sądu wójtowskiego bnińskiego, (czasem połączonego z kórnickim), zasiadających w ratuszu bnińskim, a także w ratuszu kórnickim dla obu miasteczek, oraz dekrety sądu zadwornego w zamku kórnickim, w sprawach mieszczan i przedmieszczan bnińskich i obcych (gości), instytucji kościelnych i szlachty, o zniewagę, zabranie mienia, o niespłacone pożyczki, także wpisy kontumacji, ugody, rękojmi, protestacji i manifestacji przeciw przestępcom, a oprócz tego wpisy w sprawach administracyjnych, jak rozliczenia burmistrzów z poboru i wydatkowania sum podatkowych, czy wpisy przyjęcia prawa miejskiego w Bninie przez nowe osoby (s. 335-343, 380-419).]

1678-1687
akta archiwalia

Or. Teofila z Działyńskich Szołdrska, starościna łęczycka, na prośbę mistrzów rzemiosła kowalskiego, ślusarskiego, stolarskiego, bednarskiego, kołodziejskiego, garncarskiego, powroźniczego, rymarskiego, siodlarskiego, puszkarskiego, kotlarskiego, szyfterskiego, nożowniczego, goździarskiego i innych pokrewnych, osiadłych w jej dziedzicznym miasteczku Bninie, pozwala im założyć cech łączny, któremu zatwierdza statut wzorowany na statucie podobnego cechu w Swarzędzu.

1747 XI 7 Kórnik (Działo się w Kórniku)
akta archiwalia

Starsi cechu bednarskiego w Lesznie potwierdzają ogólnie treść statutu cechowego

1767
archiwalia akta

Or. Marcin z Ostroroga Lwowski wraz z żoną Anną Sieniawską na prośbę przedstawicieli cechu kuśnierzy we Lwówku, potwierdza postanowienia statutowe zatwierdzone temuż cechowi przez poprzednich właścicieli miasta Lwówka Stanisława Starszego i Stanisława Młodszego Ostrorogów w 1556.12.I we Lwowie i przez starszych tegoż cechu w Poznaniu ustalone i użyczone w 1464.6.VI, co transumuje wystawca. Również uzupełnia dalszymi postanowieniami dotychczasowy statut.

/1464.6.VI/
akta archiwalia

Speculum variorum privilegiorum et status reipublicae Lwowenensis una cum certis ordinationibus per traditionem devolutis et de nowo conditis/Kopiariusz przywilejów miejskich i cechowych z lat 1414-1713/

1645-1720
akta archiwalia

[Teczka odpisów przywilejów kupieckich z lat 1298-1668]

[XX w.]
archiwalia akta

Odp. - Zygmunt III /Waza/, król polski potwierdza i przyznaje miastu Pobiedziskom i jego mieszkańcom wszystkie uprawnienia, wolności i posiadłości nadane mu przez króla Kazimierza.

1598.13.IV, Varsaviae
akta archiwalia

Bildung-und Geschäftsführung der Zwangs-Innung in Koschmin [Kierowanie kształceniem i interesami cechu przymusowego w Koźminie: pisma landrata (starosty powiatowego) w Koźminie i Handwerkskammer (Izby Rzemieślniczej) w Poznaniu. Wykaz mistrzów krawieckich, kuśnierskich, czapniczych i kapeluszniczych w powiecie koźmińskim, z wyjątkiem miasta Borku, wraz z podaniem liczby ich czeladników i uczniów. Statut cechu przymusowego krawców, kuśnierzy, czapników i kapeluszników w Koźminie i Borku, zgodny z ustawą przemysłową Rzeszy niemieckiej z 26 VII 1897 r. wraz z regulaminem nauczania rzemiosła. Zestawienia dochodów i wydatków cechu.]

1900-1904
akta archiwalia

Or. Hieronim Wierzbowski, proboszcz katedry poznańskiej, oficjał generalny biskupa poznańskiego, Stefana Wierzbowskiego zawiadamia, że przyjął zapis sumy 3000 florenów polskich dla ołtarza św. Barbary w kościele parafialnym i kolegiackim w Koźminie, jako fundacji mszalnej Wojciecha Siei Dąmbrowskiego, proboszcza kościoła parafialnego i kolegiackiego w Koźminie, za dusze w czyśćcu cierpiące. Potwierdza także przejęcie tej sumy przez magistrat miasta Wschowy sposobem i trybem wyderkaufu (odkupu), jak również zobowiązanie do spłacania jej przez tenże magistrat czynszem rocznym 210 fl. pol., przeznaczonym dla wspomnianego ołtarza. Na prośbę Stanisława Wolfowicza, kanonika kościołów Marii Panny na tumie poznańskim i parafialnego św. Mikołaja w Poznaniu, złożoną w imieniu fundatora, powtarza ten zapis, jak również zapis sumy 1000 fl. pol. przez Andrzeja Czepe, mieszczanina i medyka koźmińskiego dla tegoż bractwa i ołtarza św. Barbary, wraz z czynszem od niej w wysokości 70 fl. pol., płaconym również przez magistrat wschowski. Na podstawie tych zapisów ustanawia w kościele parafialnym w Koźminie mszę św. za dusze zmarłych w każdy poniedziałek i nocną mszę śpiewaną 4 razy w roku. Z sumy 210 florenów, 140 przeznacza dla proboszcza koźmińskiego, 45 dla kantorów i muzyków, 25 na wosk i inne potrzeby, natomiast z 70 florenów czynszu rocznego, 7 przeznacza dla bractwa różańcowego, 7 dla bractwa literackiego, 7 dla bractwa św. Anny w Koźminie, resztę dla biednych. Prawo patronatu nad tym beneficjum zleca dożywotnio fundatorowi, tj. Wojciechowi Siei Dąmbrowskiemu, a potem dziekanowi koźmińskiemu. Tr. Zaświadczenie Jakuba Limanowicza, wikariusza kościoła kolegiackiego i parafialnego w Koźminie, o publikacji ogłoszenia w dniu 8 XI 1680 r. poprzez zawieszenie go na drzwiach kościoła i odczytanie go wiernym, zgromadzonym na nabożeństwie. Tr. Ogłoszenie wystawione w Poznaniu dnia 5 IX 1680 r. przez Hieronima Wierzbowskiego, proboszcza katedry poznańskiej, wikariusza i oficjała generalnego poznańskiego, skierowane do wikariuszy, altarzystów, proboszczów, przełożonych szkół, organistów, kantorów, dzwonników kościelnych, zawierające informację o zapisie sum początkowych (kapitałów) i czynszów (procentów) od nich dla ołtarza św. Barbary w kościele parafialnym w Koźminie, przeznaczone do publikacji z ambony w niedzielę lub święto wobec zgromadzonych wiernych, pod groźbą ekskomuniki. Tr. Ekstrakt z akt roków urzędu grodzkiego, odbywających się dnia 1 VII 1680 r. w zamku starościńskim w Poznaniu, gdzie Samuel Weber, rajca, Krystian Jona i Marcin Ginter, mieszczanie ze Wschowy, jako przedstawiciele trzech porządków tego miasta, będącego wieczystym posesorem wsi Przyczyna Wielka i Mała zeznali, że odebrali z rąk Wojciecha Dąmbrowskiego, proboszcza w Koźminie, sumę 1000 fl. pol., fundowaną i zapisaną bractwu św. Barbary w kościele kolegiackim w Koźminie przez Andrzeja Czepe, mieszczanina i medyka kożmińskiego, i zaręczyli, że będzie ona spłacana do rąk promotora tego bractwa w ratach wysokości 70 fl. pol. rocznie (7% od 100) jako czynsz kościelny na prawie wyderkaufu, aż do całkowitego spłacenia sumy początkowej, pod groźbą procesu przed sądem konsystorskim w Poznaniu.

po 8 XI 1680-1687 Poznań
akta archiwalia

/Protokoły walnych i zwyczajnych posiedzeń cechu kowalskiego w Pleszewie/

1888-1915
archiwalia akta

Acta specialia betreffend Vereinigung des Rosenbaum’schen Kruggrundstücks mit der Gemeinde Pieruszyce

1892-1892
akta archiwalia

Or. Zygmunt II August, król polski na prośbę burmistrza i rajców miasta Kalisza odnawia, powtarza i zatwierdza okazany przez nich przywilej Kazimierza IV Jagiellończyka, króla polskiego wystawiony dnia 2 IX 1452 r. w Sieradzu na prośbę burmistrza, rajców i kupców miasta Kalisza, zawierający zakaz używania w handlu wagi talentu i miary łokcia przez zagranicznych Żydów, kupców i krojowników sukna przybywających do Polski na targi i jarmarki ze swoimi towarami, ponieważ sprzedaż sukna, płótna, jedwabiu i innych tkanin według wagi talentu i libry (funta) odbywa się ze szkodą dla miejscowych kupców i krojowników, wobec czego zagraniczni kupcy i Żydzi nie mogą mierzyć łokciem ani ważyć talentem, lecz części płótna, jedwabiu i innych tkanin ważyć wagą kamienia, powszechnie używaną w Polsce. Do potwierdzonego przez siebie prawa nadanego przez swego ojca, król Zygmunt II August dodał jeszcze dyspozycję zakazującą zagranicznym kupcom sprzedawania w Kaliszu żelaznych narzędzi (noży i kos) pojedynczo (detalicznie) póki pozwolenia królewskiego na to nie otrzymają kupcy kaliscy; także zagraniczne sierpy nakazał łączyć w kopy (60 szt.) i tak sprzedawać po cenach nie wyższych od cen ustalonych przez kupców kaliskich.

1552 III 16 Piotrków, na sejmie walnym koronnym (Datum Piotrcoviae in convencione Regni generali feria quarta post Dominicam Reminiscere)
akta archiwalia

Ekstrakt z ksiąg grodzkich wschowskich oblaty dokumentu Rafała Leszczyńskiego , wojewody bełskiego z 1628.6.V., który powołując się na postanowienia ojca swego Rafała, wojewody brzeskiego i Zofii z Opalenicy – Leszczyńskiej wojewodziny brzeskiej, określa i reguluje uprawnienia i obowiązki Żydów leszczyńskich względem miasta Leszna i dziedzica. Ekstrakt z ksiąg grodzkich wschowskich oblaty dokumentu wystawionego przez Rafała Leszczyńskiego wojewodę bełskiego i Bogusława Leszczyńskiego z 1626.10.III., którzy powołując się na ustalenia ojca ich wojewody brzeskiego, potwierdzając warunki osiedlania się Żydów w Lesznie i ich uprawnienia gospodarcze.

1630.23.VII feria secunda post f. s. Jacobi Apostoli /pierwsza poł. XVIIIw./ in castro Wschovensi
akta archiwalia

Or. Jan Starszy z Zierotina, dziedzic na Strażnicy, stwierdza, że wybudował w Strażnicy dla braci kościół /zbór/ zapewniając im wolność wyznania oraz zezwala na budowę szpitala.

1530
archiwalia

Nadanie odznaczeń członkom Towarzystwa Powstańców i Wojaków

1922-1926
akta archiwalia

Les fourberies de Scapin

Molier (1622–1673)

1842
komedie

Michel et Christine : Comédie-Vaudeville en un acte

Scribe, Eugène (1791–1861) Dupin, Henri (1791-1887)

1842
komedie

Die Ruhe der Kinder Gottes in dem Herrn. Bd.3

Ahlfeld, Friedrich

1861
kazania

Mithridates oder allgemeine Sprachenkunde mit dem Vater Unser als Sprachprobe in bey nahe fünfhundert Sprachen und Mundarten. T.3 Abht.3

Adelung, Johann Christoph (1732–1806) Vater, Johann Severin (1771-1826) Oprac.

1816
monografie

Dane kontaktowe

Adres do korespondencji

ul. Jana Pawła II 10
61-139 Poznań

E-Mail

wbc@man.poznan.pl

Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji